​หลังจากตื่นขึ้นด้วยความตกใจ เด็กสาวก็นอนบนเตียงต่ออีกไม่กี่วินาที เธอเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟข้างเตียง เธอพยายามนึกให้แน่ชัดว่าอะไรขโมยการหลับใหลอันแสนหวานของเธอไป เมื่อเธอทำไม่ได้ สาวผมน้ำตาลก็เหวี่ยงขาไปข้างเตียงแล้วลุกขึ้น เมื่อดูเวลาในโทรศัพท์ เธอสูดจมูกเมื่อเห็นว่าเป็นเวลาเที่ยงคืน ซึ่งเป็นชั่วโมงแห่งแม่มด เมื่อรู้ว่าการนอนหลับจะหลบเลี่ยงเธอเท่านั้น เธอจึงออกจากห้องนอนไปที่ห้องครัว โดยมีกาแฟดีๆ สักแก้วอยู่ในใจ ขณะที่เธอเดินผ่านประตูหน้าบ้าน ความหนาวเย็นก็แผ่กระจายไปราวกับไฟของเหลวที่ไหลลงมาที่กระดูกสันหลังของเธอ เธอบอกตัวเองว่าเพิ่งจะเข้าสู่ฤดูหนาว โดยมุ่งความสนใจไปที่แผนกาแฟอีกครั้ง การตวงช้อน น้ำ และการเตรียมถ้วยของเธอทำให้เธอไม่ว่าง แต่เมื่อของเหลวสีเข้มเดือด เธอก็ไม่มีอะไรเหลือที่จะระงับจิตใจของเธอไม่ให้หลงทาง ความหนาวเย็นกลับมาอีกครั้งและเธอก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางด้านหลังไปที่ประตูหน้า มันยืนอยู่ที่นั่นอย่างไร้เดียงสาเหมือนเช่นเคย สลักตายยังอยู่ที่เดิม และเธอไม่เห็นมีอะไรผิดปกติกับมันเลย เมื่อหันกลับไปดื่มกาแฟ เธอพยายามอย่างเต็มที่ที่จะลืมความรู้สึกนี้ ด้วยถ้วยในมือ เธอเริ่มกลับไปที่ห้องนอนของเธอ ขณะที่เธอเดินผ่านประตูหน้า เธอตัดสินใจว่าการมองออกจากช่องมองอย่างรวดเร็วจะช่วยให้จิตใจที่กระสับกระส่ายของเธอสงบลง ความหนาวเย็นแย่ลงทุกย่างก้าวที่เธอเดินไปที่ประตู และอยู่ห่างจากความปลอดภัยและความอบอุ่นของผ้าห่ม เธอวางมือเปล่ากับประตูโลหะที่เย็นเฉียบ และหายใจเข้าลึกๆ ก่อนที่จะมองไปยังช่องมองลอด ในตอนแรก เธอมองเห็นเพียงความมืดมิดที่ดำสนิท และดูเหมือนจะหมุนวนอยู่ในตัวมันเอง เมื่อเธอกระพริบตาด้วยความประหลาดใจ ความว่างเปล่าก็ละลายหายไป เธอหวังว่ามันจะไม่มี ในที่แห่งนี้ มีสิ่งที่เธอเดาได้แค่ว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นผู้ชาย แขนขานั้นยาวและอึดอัดอย่างไร้มนุษยธรรม โดยมีข้อต่อขนาดใหญ่ที่แตกแขนงออกเป็นหลายแขน ไม่เหมือนกิ่งก้านของต้นไม้ สิ่งมีชีวิตนั้นสวมชุดสูทสีดำ ทำให้เธอฝันร้ายมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ไอซิ่งบนเค้กสุภาษิตคือสิ่งที่ผ่านไปเมื่อเห็นใบหน้าของสิ่งที่ชั่วร้าย ราวกับว่าจิตใจของเธอเบลอใบหน้าที่น่าสยดสยองเพื่อป้องกันไม่ให้ตัวเองตกใจและสยองขวัญอีกต่อไป เธอผลักตัวเองออกจากประตูโดยที่มือยังคงกดไว้ แก้วกาแฟที่ร้อนลวกหล่นลงมา ของเหลวที่ลุกไหม้ขาเปลือยของเธอขณะที่เธอถอยไปข้างหลังและพยายามคลานออกไปจากประตู เธอรู้ดีว่าจิตใจของเธอไม่ได้เล่นกลกับเธอ ขณะที่เธอปูเดินออกไปจากประตู เธอมองดูเส้นเลื้อยสีดำราวกับความว่างเปล่าที่เธอเห็นงูล้อมรอบผ่านรอยแตกครั้งแรก เด็กสาวติดอยู่ระหว่างสัญชาตญาณที่จะหลบหนีกับความรู้สึกสัญชาตญาณที่จะไม่หันหลังให้กับประตู เมื่อประตูพัง ความอยากที่จะหนีก็ครอบงำเธอ และเธอก็ลื่นล้มลงไปในของเหลวที่ลุกไหม้ขณะพยายามจะกลับเข้าไปในห้องของเธอ เธอรู้ลึกๆ ว่าเธอกำลังติดอยู่ในมุมหนึ่ง แต่เธอต้องหนีออกจากประตู เด็กสาวเดินไปได้ครึ่งทางแล้วได้ยินเสียงประตูที่ล็อคไว้ก่อนหน้านี้เปิดออก เธอกรีดร้องและไถลเข้าไปในกำแพง คางของเธอแตกและทำให้เธอตะลึง หลังจากนั้นก็มีแต่ความมืดมิด * * * * * “นิโคล?” เสียงผู้ชายที่อบอุ่นทำให้หญิงสาวหลุดจากภวังค์ ขณะที่เธอหันกลับไป เธอก็พบกับแพทย์ของพี่สาวคนหนึ่ง เธอพยักหน้า ไม่แน่ใจว่าเธอควรพูดอะไรหรือไม่ หรือแม้ว่าเธอจะสามารถหาเสียงของตัวเองเจอถ้าเธอมีอะไรจะพูดก็ตาม เช้าวันนั้น เธอได้รับโทรศัพท์ด่วนจากโรงพยาบาล บอกว่าลินด์ซีย์น้องสาวของเธออยู่ที่นั่น ก่อนที่พวกเขาจะให้เธอพบเธอ แพทย์ได้ดึงเธอออกไปด้านข้างและยืนยันว่าจะพูดคุยกับเธอเกี่ยวกับสิ่งที่อาจเกิดขึ้น วลีเช่น 'การคิดทบทวนตนเอง' และ 'การทำร้ายร่างกาย' ถูกใช้ไปทั่ว และนิโคลรู้สึกว่าจิตใจของเธอปั่นป่วน เธอยังคงไม่เข้าใจสิ่งที่พวกเขาพูดจนกระทั่งเธอเห็นลินด์ซีย์ด้วยตาของเธอเอง น้องสาวคนเล็กของเธอมีผ้าพันแผลพันรอบศีรษะ โดยปิดหูทั้งสองข้างและดวงตาของเธอ พวกเขากล่าวว่าเป็นการป้องกันไม่ให้ดวงตาที่ตายไปแล้วของเธอไม่แห้งกร้าน และพยายามป้องกันไม่ให้เกิดการติดเชื้อจากบาดแผลที่ลินด์ซีย์ทำที่หูของเธอ แพทย์เดาว่าเธอหรือคนอื่นใส่ดินสอเข้าไปเพื่อไม่ให้เธอทรงตัวหรือทำให้หูหนวกต่อบางสิ่ง มีรอยไหม้ระดับที่ 1 และ 2 ปะปนกันที่มือ ขา และเท้าของเธอ จากสิ่งที่สันนิษฐานว่าเป็นกาแฟที่เพื่อนบ้านของเธอพบว่าลื่นไถลไปทั่วทางเข้าอพาร์ตเมนต์ของเธอ ขณะที่นิโคลเดินเข้าไปในห้องโรงพยาบาลของพี่สาวเธอในครั้งแรก เธอคิดว่าเธอเห็นเงาของชายคนหนึ่งที่หน้าต่าง ซึ่งเธอรู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ ห้องน้องสาวของเธออยู่บนชั้นสามของโรงพยาบาล เครดิต: ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จากสิ่งที่สันนิษฐานว่าเป็นกาแฟที่เพื่อนบ้านของเธอพบว่าลื่นไถลไปทั่วทางเข้าอพาร์ตเมนต์ของเธอ ขณะที่นิโคลเดินเข้าไปในห้องโรงพยาบาลของพี่สาวเธอในครั้งแรก เธอคิดว่าเธอเห็นเงาของชายคนหนึ่งที่หน้าต่าง ซึ่งเธอรู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ ห้องน้องสาวของเธออยู่บนชั้นสามของโรงพยาบาล เครดิต: ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม จากสิ่งที่สันนิษฐานว่าเป็นกาแฟที่เพื่อนบ้านของเธอพบว่าลื่นไถลไปทั่วทางเข้าอพาร์ตเมนต์ของเธอ ขณะที่นิโคลเดินเข้าไปในห้องโรงพยาบาลของพี่สาวเธอในครั้งแรก เธอคิดว่าเธอเห็นเงาของชายคนหนึ่งที่หน้าต่าง ซึ่งเธอรู้ดีว่ามันเป็นไปไม่ได้ ห้องน้องสาวของเธออยู่บนชั้นสามของโรงพยาบาล เครดิต: ผู้ไม่ประสงค์ออกนาม