CARTOON CAT

เมื่อเจ็ดปีก่อนและเป็นช่วงเริ่มต้นฤดูร้อน ฉันและเพื่อน ๆ ตื่นเต้นมาก เรากำลังวางแผนที่จะมีการ์ตูนมาราธอน ฉันและเพื่อนกำลังจะดูการ์ตูนเก่าๆ ที่ไม่มีใครจำได้ ฉันจำชื่อมันไม่ได้ด้วยซ้ำ สิ่งเดียวที่ฉันจำได้คือตัวละคร มันทำให้ฉันตกขอบ มันสูงและเป็นแมวที่สวมถุงมือและมีตาสีดำสนิท นั่นคือทั้งหมดที่ฉันจำได้ มันจะจ้องมองที่หน้าจอเป็นครั้งคราวโดยไม่ได้ทำอะไรนอกจากแสดงให้เราเห็นการจ้องมองของมัน มันมีเสียงที่น่าขนลุกที่สุดด้วย มันมีเสียงแหลมต่ำและแหบแห้ง

ฉันและเพื่อนๆ เฝ้าดูเรื่องทั้งหมดอย่างไม่เต็มใจ เราทุกคนต่างคลานออกมาเป็นเวลาเจ็ดฤดูกาล เราใช้เวลาสิบแปดชั่วโมงสามวันในการจบการแสดง เมื่อมันจบลงเราเกือบจะแตกสลาย ตอนจบตอนสุดท้ายก็ระบุไว้บนหน้าจออีกครั้ง แต่คราวนี้ มันแตกต่างออกไป รอยยิ้มของมันเล็กลง เกือบจะถ้ามันเริ่มขมวดคิ้ว เมื่อแมวเริ่มขมวดคิ้วแล้วมันก็เริ่มร้องไห้และกรีดร้อง ตอนนี้จบลงแล้ว เครดิตเข้ามา พวกเราทุกคนกังวลมาก แต่ฉันก็พยายามจะหัวเราะออกมา

วันรุ่งขึ้นกลุ่มเพื่อนของฉันก็แยกทางกัน เห็นได้ชัดว่าเพื่อนคนหนึ่งของฉันฆ่าตัวตาย ทุกคนต่างก็โทษกัน คืนนั้นฉันกลับบ้านเพื่อนอนดูทีวี ฉันรู้สึกเศร้ามาก วินาทีที่ฉันเปิดทีวี แมวก็ปรากฏตัวขึ้น มันมีการจ้องมองที่เย็นชาและว่างเปล่าเช่นเคย ทันใดนั้นฉันก็ได้ยินเสียงกระซิบมาจากแมว มันเล่าบทกวี

ดอกกุหลาบเป็นสีแดง สีม่วงเป็นสีน้ำเงิน ประตูของคุณไม่ได้ล็อค มองไปข้างหลังคุณ

รอยยิ้มของแมวก็กว้างขึ้นเรื่อยๆ มันเป็นฟันหยักสีเหลือง จู่ๆ แมวก็หายไป ในที่สุดการแสดงของฉันก็เริ่มเล่น

ฉันได้ยินเสียงแม่กรีดร้อง ฉันรีบลงไปชั้นล่าง ฉันเห็นแขนของแม่ก่อน จากนั้นจึงเห็นขา จากนั้นจึงเห็นตา และศีรษะ ฉันกำลังจะโทรหาตำรวจเมื่อเห็นเลือดบนกำแพง มีข้อความว่า "นั่นแหละทุกคน" ในรูปแบบการ์ตูนสมัยก่อน มันคงเป็นแมว.. ฉันไม่รู้ว่าจะทำอะไรได้อีก ฉันวิ่งร้องไห้ออกไปข้างนอก ฉันพยายามหาใครมาช่วยฉัน

ทันใดนั้นพ่อของฉันก็กลับมาถึงบ้าน เขาเห็นฉันร้องไห้จึงเข้าไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น แล้วฉันก็ได้ยินเขากรีดร้องด้วย ฉันวิ่งเข้าไปข้างใน และเขาก็ถูกแยกชิ้นและตายอีกครั้ง ข้อความเดียวกันนั้นอีกมากอยู่บนผนัง เขียนด้วยเลือด ฉันเบื่อกับมัน ฉันคว้าไม้เบสบอลแล้ววิ่งออกไปข้างนอก ฉันกรีดร้องสุดเสียง พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้แมวเข้ามาหาฉัน จากนั้นฉันก็ได้ยินเสียงกระซิบบทกวีแผ่วเบา

กุหลาบเป็นสีแดง ม่วงเป็นสีน้ำเงิน เราอยู่ข้างนอกแล้ว ฉันจะฆ่าคุณ

ทันใดนั้นแมวก็ปรากฏตัวต่อหน้าฉัน มันเริ่มยิ้มให้กว้างขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งใบหน้าของมันปกคลุมไปด้วยฟันสีเหลืองหยัก และดวงตาที่ว่างเปล่าและไร้ชีวิตชีวา มันเริ่มกรีดร้อง แขนของมันยืดออก มันเริ่มทำงาน วินาทีที่แมวเข้ามาหาฉัน ฉันก็หลบเลี่ยงและตีมัน แมวระเบิดด้วยหมึก มันกลับมาปรากฏอยู่ข้างหลังฉัน ตอนที่กำลังจะฆ่าฉัน เพื่อนของฉันก็ปรากฏตัวพร้อมอาวุธ พวกเขามีมีด ​​โมโลตอฟค็อกเทล แม้แต่คนเดียวก็มีปืนลูกซองของพ่อเขาด้วย พวกเขาโยนทุกอย่างไปที่แมว มีด โมโลตอฟค็อกเทล และกระสุนทุกนัด แมวกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่ไฟจากโมโลตอฟค็อกเทลทำให้มันละลายจนไม่มีอะไรเลย

เราเป็นเพื่อนกันอีกครั้ง ทุกอย่างเรียบร้อยดี. หลายปีผ่านไปและตอนนี้ฉันก็กลัวอีกครั้ง วันนี้ฉันสาบานได้ว่าได้ยินเสียงกระซิบนั้น แล้วฉันจะสบายดี อาจจะ.